Figures from Classical Greece and Byzantine Empire periods. With historical accuracy and great details in costumes
and weapons. Miniatures made of white metal to 54 mm ( actually 60mm ).
Φιγούρες με θέματα από την Αρχαία Ελλάδα και τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Με ιστορική ακρίβεια και μοναδικές
λεπτομέρειες στις ενδυμασίες και τα όπλα.
Μινιατούρες φτιαγμένες από λευκό μέταλλο στα 54 mm ( πραγματικά 60 mm ).
ANCIENT GREECE
Greek Memorial in Liege , Belgium Rows of 2,500 year old Corinthian helmets in Halkothiki at Olympia museum.
GREEK MACEDONIANS
ALEXANDER
THE GREAT 356 - 323 BC (code SMS-03)
Soldiers
PHILIP
II King of Macedon 382 - 336
BC (code H-29) Art
Girona
Macedonian
Hoplite (Pezhetairos) , mid 4th century B.C
( code
A206 )
Greek Peltast -
Alexander The Great's Army 330
B.C (code 5031
)
GREEK SPARTANS
LEONIDAS Battle
of Thermopylae 480 BC
LEONIDAS KING OF
SPARTA (code H - 41)
Art
Girona
SPARTAN
COMMANDER 5th century BC code
A211
SPARTAN
HOPLITE late 6th century BC - early 5th century BC
code A
254
SPARTAN
HOPLITE 480 B.C. code
A208
Greek Thespian Hoplite -
Battle of Thermopylae 480
BC
GREEK
ATHENIANS
THEMISTOCLES
Athenian
politician and General - Battle of Salamis 480
B.C. (code H-36) Art
girona
Greek Athenian Hoplite 490
BC
code A-209
Greek
Athenian Trumpeter 450
B.C
Greek
Thespian Hoplite 5th century
BC
code A-214
The
Athlete with the torch ( code 5027 )
Greek Warrior with Cross Bow (
code 5028 )
THRACIAN PELTASTS - ARCHERS
ΘΡΑΚΕΣ
ΠΕΛΤΑΣΤΕΣ - ΤΟΞΟΤΕΣ
THRACIAN
PELTAST 460 B.C. code
5032
A peltast (Ancient Greek: πελταστής) was a type of light infantry in Thrace and Paeonia who often served as skirmishers. Peltasts carried a crescent-shaped wicker shield called a pelte (Latin: peltarion) as their main protection, hence their name. According to Aristotle, the pelte was rimless and covered in goat or sheep skin. Some literary sources imply that the shield could be round, but in art it is usually shown as crescent-shaped. It also appears in Scythian art and may have been a common type in Central Europe. The shield could be carried with a central strap and a hand grip near the rim or with just a central hand-grip. It may also have had a carrying strap (or baldric) as Thracian peltasts slung their shields on their backs when evading the enemy. Peltasts' weapons consisted of several javelins (akontia), which may have had throwing straps to allow more force to be applied to a throw
THRACIAN
PELTAST 450 B.C. code
5027
Η Θρακική ενδυμασία περιγράφεται από τον Ηρόδοτο και άλλους
αρχαίους Έλληνες συγγραφείς. Ο θρακικός "πίλος"
(καπέλλο-σκούφος) είναι από δέρμα- γούνα αλεπούς. Οι χειμώνες στη
Θράκη ήταν και είναι ιδιαίτερα σκληροί. Για το λόγο αυτό ο θρακικός
σκούφος είχε και ένα ζευγάρι παρωτίδες για την προστασία των αυτιών
από κρυοπαγήματα. Ο παχύς τετράγωνος μανδύας,( στη μινιατούρα είναι
βαμένος με κίτρινο χρώμα) η ζείρα , όπως ονομαζόταν έφθανε μέχρι τα
γόνατα για να κρατά τους μηρούς ζεστούς. Ο χιτώνας ήταν ασυνήθιστα
παχύς και μακρύς. Ο πελταστής φορά μπότες (ενδρομίδες) από
κατσικόδερμα και είναι φοδραρισμένες με γούνα. Η ασπίδα ( η πέλτη ,
από την οποία πήρε και το όνομα πελταστής) είναι κατασκευασμένη από
ξύλο καλυμμένο από δέρμα. Είχε ημισεληνοειδή μορφή με
ένα τμήμα στο πάνω μέρος κομμένο ώστε ο πελταστής να έχει
απεριόριστη θέα όταν έριχνε το ακόντιό του. Στο εξωτερικό τμήμα της
πέλτης ζωγράφιζαν κάποιο είδος γουριού για να εξασφαλίζεται η
ασφάλεια του πελταστή. Το πιό δημοφιλές σχέδιο ήταν ένα είδος
προσώπου , όπως φαίνεται και στη μινιατούρα. Αναπαραστάσεις
Θρακών σε Αττικά αγγεία δείχνουν ότι έφεραν ένα ζευγάρι ή και
περισσότερα ακόντια. Αυτά είχαν μήκος 1,80 μέτρα.
THRACIAN ARCHER
450 B.C. code
5023
The miniature depicts a Thracian archer of classical period of Greece. He has a Phrygian helmet. The Phrygian helmet, also known as the Thracian helmet,was a type of helmet that originated in Classical Greece and was widely used in Thrace, Dacia, Magna Graecia and the Hellenistic world until well into the Roman Empire. The names given to this type of helmet are derived from its shape, in particular the high and forward inclined apex, in which it resembles the caps (usually of leather) habitually worn by Phrygian and Thracian peoples. Like other types of Greek helmet, the vast majority of Phrygian helmets were made of bronze. The skull of the helmet was usually raised from a single sheet of bronze, though the forward-pointing apex was sometimes made separately and riveted to the skull. The skull was often drawn out into a peak at the front, this shaded the wearer's eyes and offered protection to the upper part of the face from downward blows. The face was further protected by large cheekpieces, made separately from the skullpiece. Sometimes these cheekpieces were so large that they met in the centre leaving a gap for the nose and eyes.
To φρυγικό κράνος, επίσης γνωστό ως Θρακικό κράνος, ήταν ένα είδος κράνους που προέρχονταν από την Κλασική Ελλάδα και χρησιμοποιείτο ευρέως στη Θράκη, Δακία, Μεγάλη Ελλάδα Magna Graecia και του Ελληνιστικό κόσμο, μέχρι και στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Τα ονόματα που δίνονται σε αυτό το είδος κράνους προέρχονται από το σχήμα του, ιδίως το υψος και την ,προς τα εμπρός, κλίση της κορυφής, στην οποία μοιάζει με τα καπέλα (συνήθως από δέρμα) ποι συνήθως φοριούνταν από φρυγικούς και θρακικούς λαούς. Όπως και άλλα είδη του ελληνικού κράνους, η συντριπτική πλειοψηφία των φρυγικών κράνη ήταν φτιαγμένα από χαλκό. Το πρόσωπο προστατευόταν περαιτέρω από μεγάλες καλύπτρες στα μάγουλα. Μερικές φορές αυτές οι καλύπτρες στα μάγουλα ήταν τόσο μεγάλες, που συναντιόντουσαν στο κέντρο αφήνοντας ένα κενό για τη μύτη και τα μάτια.
Phrygian helmet
found
in
recent
excavations in
Cortona
(Cortona)
Italy,
Archaeological
Museum
of Florence,
2013-2014 (Pictures 1 και 2)
Three Thracian peltasts on a vase from Nola 430 BC, British Museum. ( Pic 3 ). A peltast with the whole of his panoply. Ancient Greek red-figure kylix. ( Pic. 4)
Φρυγικό κράνος που βρέθηκε στις πρόσφατες ανασκαφές στην Κορτόνα (Cortona) Ιταλία, Αρχαιολογικό Μουσείο της Φλωρεντίας, 2013-2014.
Τρεις
Θράκες
πελταστές
σε
ένα βάζο
από τη Nola
430
π.Χ.,
Βρετανικό
Μουσείο.
(Φωτο
3).
Ένα Πελταστής με το σύνολο της πανοπλίας του. Αρχαία Ελληνική ερυθρόμορφη κύλικα. (Φωτο 4)
GREEK
MYTHOLOGY
GODS and HEROES
ΕΛΛΗΝΙΚΗ
ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΘΕΟΙ και
ΗΡΩΕΣ
HERCULES (
code 5024 )and
Godess of Wisdom ATHENA - code 5025
ΗΡΑΚΛΗΣ
και η Θεά της Σοφίας ΑΘΗΝΑ
MINOAN GREEKS - MINOAN CIVILIZATION
ΜΙΝΩΙΤΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ - ΜΙΝΩΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Minoan Prince and Minoan Queen. The two figures were inspired by a fresco and a type of figurine depicting a women holding a snake in each hand,
1) The Prince of the Lilies or the Lily prince, is a celebrated ancient Minoan fresco on the Greek island of Crete dated to circa 1550 BC. 2) The younger snake goddess, from the palace of Knossos. Heraklion Archaeological Museum
Μινωίτης Πρίγκηπας. Φορά τιάρα με λοφίο που στολίζεται με κρίνα, ιερό λουλούδι, σύμβολό της βασιλικής εξουσίας.
Minoan Prince
Wearing crested tiara adorned with lilies, sacred flower, symbol of
royal power. code
5009
Μινωίτισσα βασίλισσα ιέρεια . Φορά φούστα με βολάν, ποδιά, μπούστο εφαρμοστό με μανίκια. Κρατά τον μινωικό διπλό πέλεκυ σε υπερφυσική μορφή.
Minoan priestess queen. She wears skirt with flounces, apront, fitted bodice with sleeves. Keeps the Minoan double ax in supernatural form.
code 5010
MYCENAEANS
GREEKS and SEA
PEOPLE - THE BRONZE
AGE
ΜΥΚΗΝΑΙΟΙ
ΕΛΛΗΝΕΣ και ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ
ΘΑΛΑΣΣΑΣ - ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ
ΧΑΛΚΟΥ
AGAMEMNON
Mycenaean King Code H-21 Art
Girona
MYCENAEAN WARRIOR WITH CROSSBOW 13th
Century B.C. Code 5007
MYCENAEAN
WARRIOR, War of Troy 1300 B.C. Code
5015
SEA PEOPLE
WARRIOR 13th century B.C. Code 5013
MYCENAEAN WARRIOR
WITH SPEAR 1300 B.C. Code 5004
MYCENAEAN LEADER
, Troyan War 1300 B.C. Code 5014
BYZANTINE EMPIRE
Byzantine Emperors; a unique series of miniatures , for first time ever, about the Byzantine Empire ( East Roman ) and the Emperors who ruled for more than one thousand years.
Μια μοναδική σειρά
από μινιατούρες με θέματα από Βυζαντινή Αυτοκρατορία και τους
Αυτοκράτορες που κυβέρνησαν για περισσότερο από χίλια
χρόνια.
Emperor
Constantine Palaiologos ( 8 February 1405 –
29 May 1453 )
code 5327
Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ( 8 Φεβρουαρίου 1405 - 29 Μαίου 1453 )
Palaiologos dynasty belonged to a famous Greek family, which starting from the first Komnenoi gave to Byzantium many energetic and competent people, mainly military, who in time became affinities with the imperial families of Komninos, Doukes and Angeloi.
Palaiologos dynasty which held power for one hundred and ninety two years ( 1261 - 1453 ) is the longest dynasty throughout the Byzantine history. Emperors of Macedonian dynasty ( Basil II ) reigned for 189 years.
Emperor Manuel Palaiologos, father of Constantine, married Helen , the daughter of a Serb ruler, Constantine Dragases. According to JIRECEK ( Serb historian) Helen was the only Serb becoming a Byzantine Empress. She received six sons , two of them became the last Byzantine Emperors. Helen , after her death, was declared a saint by the Orthodox Church, named Saint Patience ( Aghia Hypomoni ).
Honesty,generosity, activity, courage and love for his country are Constantine Palaiologo's characteristics , which , while are confirmed by many Greek sources of his time, emerge from his whole attitude and behavior during the course of Constantinople's seige. An Italian humanist, Francesco Filelfo, who personally met Palaiologos, before becoming emperor, characterized him as a pious man and senior spirit ( PIO E EXCELSO ANIMO).
Emperor Basil II, the so
called " The Bulgar Slayer "
958 - 1025 code 5323
Αυτοκράτορας Βασίλειος Β ' ο " Βουλγαροκτόνος
Basil was born as the son of Emperor Romanos II and Empress Theophano, whose maternal family was of Laconian Greek origin from the Peloponnese, from the city of Sparta. His paternal ancestry is of uncertain origins, his putative ancestor Basil I, the founder of the dynasty, being variously attributed as Armenian, Slavic, or Greek. Indeed the biological father of Leo VI the Wise (Basil II's great-grandfather) was possibly not Basil I, but Michael III. The family of Michael III were Anatolians from Phrygia and of Greek speech and culture, though originally of the Melchisedechian heretical faith. Theophano was born in the city of Sparta, in 941. Theophano was originally named Anastasia , or more familiarly Anastaso and was the daughter of a poor tavern-keeper called Craterus. Theophano was renowned for her great beauty and heir apparent Romanos fell in love with her around the year 956 and married her over the strenuous objections of his father. After their marriage, she was renamed Theophano, after Theophano, a sainted Empress of the Macedonian dynasty. In 960, Basil was associated on the throne by his father, who then died in 963, when Basil was only five years old. Because he and his brother, the future Emperor Constantine VIII (ruled 1025–1028), were too young to reign in their own right, Basil's motherTheofano married one of Romanos' leading generals, who took the throne as the Emperor Nikephoros II Phokas several months later in 963.
Ο Βασίλειος Β' γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 958 και ήταν γιος του αυτοκράτορα Ρωμανού Β' και της αυτοκράτειρας Θεοφανούς, η οποία ήταν Ελληνίδα, γεννημένη στη Λακωνία. Η πατρική του καταγωγή είναι άγνωστη καθώς στον υποτιθέμενο πρόγονό του, τον Βασίλειο Α', ιδρυτή της δυναστείας, αποδίδεται αρμενική, σλαβική ή ελληνική καταγωγή. Επιπλέον, είναι πιθανό ότι ο βιολογικός πατέρας του Λέοντα ΣΤ' (προπάππου του Βασιλείου Β') ήταν ο Μιχαήλ Γ΄ και όχι ο Βασίλειος Α'. Η οικογένεια του Μιχαήλ Γ' ήταν Μικρασιάτες από τη Φρυγία και μιλούσαν ελληνικά. Το 960, όταν ο Βασίλειος ήταν δύο ετών, ο πατέρας του τον έκανε συναυτοκράτορα. Όμως το 963 ο πατέρας του πέθανε ενώ ο Βασίλειος ήταν μόλις 5 ετών. Επειδή ο Βασίλειος και ο αδελφός του, ο μελλοντικός αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Η' (βασίλεψε από το 1025 έως το 1028), ήταν πολύ μικροί για να βασιλέψουν, η μητέρα τους Θεοφανώ παντρεύτηκε έναν από τους κορυφαίους στρατηγούς του Ρωμανού, τον Νικηφόρο Β' Φωκά, ο οποίος στέφθηκε αυτοκράτορας το ίδιο έτος.
Miniature of Emperor Basil II in triumphal garb, exemplifying
the Imperial Crown handed down by Angels. Psalter of Basil II
(Psalter of Venice) (Image 1 from
left). The miniature
was inspired from this portrait.
He was to be buried in the last sarcophagus available in the rotunda of Constantine I in the Church of the Holy Apostles in Constantinople. However, Basil later asked his brother and successor Constantine VIII to be buried in the Church of St. John the Theologian (i.e. the Evangelist), at the Hebdomon, a suburb outside the walls of Constantinople which traditionally served as a major army encampment and parade ground. The epitaph on this tomb celebrated Basil's campaigns and victories. During the pillage of 1204, Basil's grave was ravaged by the invading Crusaders , and his corpse dumped into the street, but the epitaph is preserved in later manuscripts. (Image 2 )
In honor of Basil a monument is located on the road
of Serres - Promahonas Greece ,around the junction of the road
leading to the village Kleidi (means Key)
At the entrance of the old village, there is a simple monument to
the victory of the Byzantines over the Bulgarians in 1014 in the
"Battle of the Key ".
" The Battle of Kleidion (or Clidium, after the medieval name of the village of Klyuch, "(the) key"; also known as the Battle of Belasitsa) took place on July 29, 1014 between the Byzantine Empire and the Bulgarian Empire. (Image 3 )
Πορτρέτο του Βασίλειου Β΄από το Ψαλτήρι του Βασιλείου που βρισκεται στη Μαρκιανή Βιβλιοθήκη της Βενετίας. (Φωτό 1) Ο Βασίλειος Β' ήταν να ταφεί στην τελευταία διαθέσιμη σαρκοφάγο στη ροτόντα του Μεγάλου Κωνσταντίνου στο Ναό των Αγίων Αποστόλων. Ωστόσο ο ίδιος είχε ζητήσει από τον αδελφό του και διάδοχο Κωνσταντίνο Η' να ταφεί χωρίς πομπές και επισημότητες στο Ναό του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στην περιοχή Έβδομον, έξω από τα τείχη της Κωνσταντινούπολης. Το 1204, ο τάφος λεηλατήθηκε από τους σταυροφόρους της Δ' Σταυροφορίας. Η επιγραφή του τάφου είναι άγνωστης πατρότητας και χρονολογίας και είναι γνωστή μέσω χειρογράφων που σώθηκαν. (Φωτο 2)
Κατά το 1014 μ.Χ. βρίσκονταν στον Νομό Σερρών ο Αυτοκράτορας
Βασίλειος Β' Βουλγαροκτόνος επικεφαλής Βυζαντινού εκστρατευτικού
Σώματος βαδίζοντας προς το σημερινό Πετρίτσι και με σκοπό να
περάσει την δίοδο του Κλειδίου και να εισβάλλει στο εσωτερικό
της Βουλγαρίας .Ο Βούλγαρος όμως ηγεμόνας είχε προλάβει να οχυρώσει
τα στενάγια να αναχαιτίσει την προέλαση του Βυζαντινού στρατού.Ο
Βουλγαροκτόνος κατόρθωσε να βρεθεί στα νώτα του Βουλγάρικου στρατού
αφού πέρασε το όρος Μπέλες στις 29 Ιουλίου 1014. Προς
τιμή του Βουλγαροκτόνου το μνημείο του βρίσκεται επί της οδού
Σερρών Προμαχώνα περίπου στην διασταύρωση του δρόμου που οδηγεί στο
χωριό Κλειδί (Φωτο 3
)
JUSTINIAN
I The Great ( Flavius Petrus
Sabbatius Justinianus ) 482 - 565
ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΟΣ
Α΄ ο Μέγας
Emperor
MANUEL II PALAIOLOGOS (1350 - 1425 )
Manuel II Palaiologos or Palaeologus (Greek: Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγος, Manouēl II Palaiologos) (27 June 1350 – 21 July 1425) was Byzantine Emperor from 1391 to 1425. Shortly before his death he was tonsured a monk and received the name Matthew. He is commemorated on July 21.
Manuel II Palaiologos was the second son of Emperor John V Palaiologos and his wife Helena Kantakouzene. His maternal grandparents were Emperor John VI Kantakouzenos (1347–1354) and Irene Asanina. Manuel II was the author of numerous works of varied character, including letters, poems, a Saint's Life, treatises on theology and rhetoric, and an epitaph for his brother Theodore I Palaiologos and a mirror of prince for his son and heir Ioannes. This mirror of prince has special value, because it is the last sample of this literary genre bequeathed to us by Byzantines. By his wife Helena Dragas, the daughter of the Serbian prince Constantine Dragas, Manuel II Palaiologos had several children, including Constantine XI Dragases Palaiologos (8 February 1405 – 29 May 1453). Despotēs in the Morea and subsequently the last Byzantine emperor, 1448–1453.
BELISARIUS Flavius , General ( 505 - 565 )
ΒΕΛΙΣΑΡΙΟΣ
Φλάβιος , Στρατηγός
HERACLIUS Flavius
Augustus - " The
first crusader " 575 - 641
ΗΡΑΚΛΕΙΟΣ Φλάβιος
Αύγουστος - " Ο πρώτος σταυροφόρος
"
BYZANTINE STANDARD BEARER 12 - 13 century
ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ
ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΜΕ ΛΑΒΑΡΟ 12ος - 13ος
αιώνας
The figure of the soldier is based on manuscripts of the second half of the 13th century found in Accra, northern Israel. The soldier has appearance similar to that of the corresponding western European soldiers.
Η φιγούρα του
στρατιώτη βασίζεται σε χειρόγραφα του δεύτερου ήμισυ του 13ου αιώνα
που βρέθηκαν στην Ακρα , του βόρειου Ισραήλ. Ο στρατιώτης έχει
εμφάνιση όμοια με αυτή των αντίστοιχων Δυτικοευρωπαίων
στρατιωτών.
BYZANTINE INFANTRYMAN 13th century
ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ
ΠΕΖΙΚΑΡΙΟΣ 13ος αιώνας
BYZANTINE SOLDIER 1350
ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ
ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ 1350
The representation of thιs particular fighter ιs based on
a mural ( 1350- 1355 ) from monastery
of Saint John the Theologian in Zemen
Bulgaria, 74 kilometers southwest of Sofia. The 14th century
frescoes painted at the expense of Despot Dejan Dragaš and his wife
Evdokia, who are depicted in paintings in the temple. The Serbian
Despot Dejan was sebastokrator (sebastokrator was the supreme title
of the Byzantine court, which indicated the highest leadership both
political and military level). The granddaughter of Despot Dejan,
Helena Dragaš was the mother of the last emperor of Byzantium
Constantine Palaiologou.
Like most of his contemporaries the soldier in the figure wears a chain armor.
Η αναπαράσταση του συγκεκριμενου μαχητή βασίζεται σε τοιχογραφία του 1350- 1355 από το μοναστηρι του ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ στο Ζεμέν στη Βουλγαρία, 74 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Σόφιας. Οι τοιχογραφίες του 14ου αιώνα φιλοτεχνήθηκαν με δαπάνη του Δεσπότη Ντέγιαν Δραγάση και της γυναίκας του Ευδοκίας, οι οποίοι απεικονίζονται σε τοιχογραφίες στον ναό. Ο Δεσπότης Ντέγιαν ήταν Σέρβος σεβαστοκράτορας (ο Σεβαστοκράτωρ ήταν ανώτατος τίτλος της βυζαντινής αυλής, ο οποίος υποδήλωνε την ανώτατη αρχηγία τόσο σε πολιτικό όσο και σε στρατιωτικό επίπεδο). Η εγγονή του Δεσπότη Ντέγιαν, Ελένη Δραγάση , ήταν η μητέρα του τελευταίου αυτοκράτορα του Βυζαντίου Κωνσταντίνου Παλαιολόγου. Οπως και οι περισσότεροι σύγχρονοί του ο στρατιώτης στη φιγούρα φέρει αλυσιδωτό πλεκτό θώρακα.
Russian soldier
in the service of Byzantine Army
BYZANTINE SOLDIER 1295
ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ
ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ 1295
The type of armour worn by this soldier from Byzantine Macedonia
(based largely on a church mural in Ohrid ) flourished in Byzantium
and neighbouring Serbia during the period 1280-1330, and perhaps
until c. 1350. It typically comprised a mail-lined 'waistcoat' worn
over a leather corselet and, under that, scale or lamellar
body-armour and a separate, rigid collar of vertical laminae.
Sabres and sabre-hilted swords began to make an appearance amongst
Byzantines and Serbs alike at about this time.
Byzantine Armies AD 1118-1461 by Ian Heath & Angus
McBride
Ο τύπος της πανοπλίας που φέρει ο στρατιώτης αυτός από τη
Βυζαντινή Μακεδονία ( βασισμένη σε τοιχογραφία εκκλησίας της
Αχρίδας , αξια προσοχής είναι η ελληνική γραφή του ονόματος του
Αγίου Μερκουρίου) ήταν πολύ διαδεδομένος στο Βυζάντιο και τη
Σερβία, κατά την περίοδο 1280 - 1350. Περιλαμβάνει κοντό πλεκτό
μεταλλικό θωράκιο πάνω από δερμάτινο θώρακα, κάτω από τον
οποίον εφέρετο θώρακας από ελάσματα και ένα σκληρό κολλάρο με
κατακόρυφα ελάσματα. Κυρτά σπαθιά μόλις είχαν να εμφανίζονται την
εποχή αυτή μεταξύ των Βυζαντινών και των Σέρβων.
KATAPHRACTOS 1050
ΚΑΤΑΦΡΑΚΤΟΣ 1050
MYCENAEAN
WARRIORS
Mycenaean warrior in heavy armour with Dendra panoply, 1500 BC.
the oldest one ever, found in Argos, Greece in 1960 ,and a leather helmet covered with teeth of wild boar.
He bears a figure eight type
shield.
Μυκηναίος πολεμιστής με την πανοπλία των Δενδρών . Πρόκειται για την παλαιότερη πανοπλία ,
ηλικίας 3.500 ετών και ανακαλυφθηκε το 1960 στην
περιοχή Δένδρα , στο ΄Αργος,
που εκτίθεται στο αρχαιολογικό Μουσείο της
πόλης.
Το δερμάτινο κράνος είναι καλυμμένο με δόντια
αγριόχοιρου και φέρει οκτώσχημη ασπίδα
Mycenaean warrior 1500 B.C. He bears the so called mohawk style helmet.
this helmet made of leather, untanned animal skin or other
perishable material reinforced
with bronze bosses and a central short crest can be reasonably hypotized.
The large pouch could have been also used to keep enclosed the warrior's long hairs.
Μυκηναϊος
πολεμιστής 1500 π.Χ.
Αυτός
φέρει
το λεγόμενο
κράνος
στυλ
Mohawk.
Tο
κράνος ήταν κατασκευασμένο
από φυσικό
,
ακατέργαστο
δέρμα ζώου
ή άλλα
φθαρτά
υλικά
ενισχυμένο με μπρούτζινα υποστηρίγματα
Η μεγάλη
θήκη
θα μπορούσε να
χρησιμοποιηθεί
για να κρατήσει
σταθερές τις
μακριές τρίχες
του κράνους (
περικεφαλαίας).
Mycenaean warrior with spear and large rectangular shield "tower shield", 1300 B.C.
Μυκηναίος πολεμιστής
με δόρυ και πυργόσχημη ασπίδα 1300
π.Χ.
The helmet of the figurer which depicts a Mycenaean warrior was inspired from the famous " Crater of warriors " that was discovered in Mycenae. The shield of the miniature was inspired from heavy armored spearmen with tower shields depicted in a fresco from Akroteri in Thera (Santorini island).
Το κράνος της μινιατούρας που απεικονίζει τον μυκηναίο πολεμιστή είναι εμπνευσμένο από τοv διάσημο « Κρατήρα των πολεμιστών » που ανακαλύφθηκε στις Μυκήνες. Η ασπίδα στη μινιατούρα είναι εμπνευσμένη από τους βαριά εξοπλισμένους ακοντιστές με τις ασπίδες σε σχήμα πύργου, όπως αυτοί απεικονίζονται σε μια τοιχογραφία από το Ακρωτήρι της Θήρας (Σαντορίνη).
Greek hoplite in heavy armour - Magna Grecia 500 BC
Ελληνας οπλίτης με βαρύ εξοπλισμό. - Μεγάλη Ελλάδα (Νότια Ιταλία) 500 π.Χ.
Ο οπλίτης φέρει χάλκινο θώρακα, πανομοιότυπο με εκείνο που βρίσκεται στο Μουσείο της Αρχαίας Ολυμπίας, καθώς και θωράκιση στα πόδια και τα χέρια. Φορά πρόωρο κορινθιακό κράνος του 6ου πΧ αιώνα. Τέτοιο κράνος ανακαλύφθηκε στη νεκρόπολη Campovalano di Campo στην Ιταλία. Παρόμοιο είδος κράνους μπορεί κανείς να δει στη βόρεια ζωφόρο του Θησαυρού των Σιφνίων στο Μουσείο των Δελφών, που έχει ως θέμα τη Γιγαντομαχία. Το κράνος στη μινιατούρα , στο επάνω μέρος , έχει σχήμα κανθάρου στον οποίον στηρίζονται δύο λοφία. Η χάλκινη ασπίδα φέρει επίσημο τη Γοργώ ή Μέδουσα, ολόσωμη. Από τη μέση και πάνω είναι απέναντι από το θεατή ως φτερωτή δαιμονική θεά. Από τη μέση και κάτω τη βλέπουμε σε προφίλ με τη μορφή ψαριού και μπροστά έχει δύο πόδια λιονταριού. Στα χέρια της κρατά αντικριστά δύο φίδια.
The hoplite has a bronze chest, identical to that in the Ancient Olympia Museum, and shielding the legs and arms. He wears an early Corinthian helmet of 6th century BC. Such a helmet was discovered in necropolis Campovalano di Campo in Italy. A similar kind of helmet can be seen on the north frieze of the Treasury of Sifnos in Delphi Museum. (see pictures).The helmet in the miniature at the top has beetle shape in which two plumes are based. The bronze shield bearing the Gorgon or Medusa, coverall. From the waist up is opposite the viewer as a winged demon goddess. From the waist down we see a profile in the form of fish and has two front legs of a lion. In her hands she holds two snakes facing each other.
Χάλκινος θώρακας του 6ου αι. π.Χ.
Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας.
Bronze armor from the 6th century. B.C.
Archaeological Museum of Olympia.
The Siphnian Treasure was
a building
at Delphi in order
to storage the valuables
holy
offerings.
It was
built
shortly before
525
BC
and
was the work of
Ionic
art.
According
to Herodotus
and
Pausanias, the inhabitants
of
Sifnos island
dedicated
treasure
to Apollo
as a
thank you
for the wealth
they had
acquired
from
gold
and
silver minning in
Sifnos.
The north
frieze depicts the
Giants
and
illustrates
in
one side
heavily armed
giants
to
launch an attack
and
on the other side
the gods.
Η Μέδουσα στην ελληνική μυθολογία αναφέρεται ως μία από τις τρεις Γοργόνες. Το άλλο της όνομα ήταν Γοργώ, που σημαίνει άγρια ματιά. Μυθικό τέρας με κεφαλή και κορμό γοργόνας, φτερούγες γρύπα και μπροστινά πόδια λιονταριού Ζώνη στη μέση, αλυσίδα στο λαιμό και κρατάει δυό όρθια φίδια. Archaeological Museum of Olympia.
Μυκηναία με Λύρα
(άρπα) 13ος αιώνας π.Χ.